Tennis is mijn passie en gisteravond stond ik weer op de baan. Ik had er zin in om er lekker voor te gaan. En dat kon ook want tegenover mij aan de andere kan van het net stond een geduchte tegenstander.
Hij had mij soort van uitgedaagd voor een ‘potje’. Ik wist dat hij er ook voor zou gaan ondanks zijn nonchalante houding.
Met inspelen raakte ik de bal al een paar keer goed en ik had er vertrouwen in. Vooral omdat ik nog niet echt veel tegendruk had van hem. Ik kon zijn slagen wel aan….
We begonnen.
Eerst nog wat ontspannen en los ontving ik zijn services. Wow, waar kwamen die harde ballen ineens vandaan. Oké, niks aan de hand, het is maar een spelletje en we zijn net pas begonnen.
BAM, 3-0 achter. Ik kwam niet aan bod. Zijn spel was wisselend, zacht en hard door elkaar. Ik maakte veel ‘unforced errors’, fouten die niet nodig zijn maar onder druk wel gemaakt worden. En mijn service liep niet zoals die altijd moet lopen dus ik kon niet genoeg druk zetten…
STOP.
Hier zet ik het verhaal even stil.
Wat er hierna op de baan gebeurde, gebeurt ook buiten de baan.
Ik merkte dat mijn hoofd op hol dreigde te gaan. Niet helpende gedachten, spanning nam toe, uit angst iets anders gaan doen, zelfs willen stoppen, opgeven en niet meer mijn best hoeven doen. Faalgedachten en -gevoelens.
Er gebeurt iets wat je niet had verwacht. Van het een op andere moment dringt het tot je door dat het anders gaat dan je had verwacht. Je schrikt, wordt bang, wilt vluchten, verstijfd, wordt boos, verdrietig en je wilt weg. Allemaal tegelijk..
Je humeur, je zin, je lol, weg.
Door gedrag van de ander?
Of door gedrag van jezelf? Wat ging er aan vooraf? Waarschijnlijk een gedachte. Waarschijnlijk dé gedachte:
Ik faal
Ik kan het niet
Ik doe het niet goed
Ik ben niet goed genoeg.
En dan komt de hele shebang van andere niet handige gedachten er achter aan.
Oké,
terug naar de tennisbaan, inmiddels 5-2 achter 🙁
Het hele spectrum van teleursteling, boos, balen is voorbij gekomen.
Ik sta klaar voor het ontvangen van zijn service. En ineens komt het beeld naar boven van Roger Federer (wie kent ‘m niet) die zijn hand met een bal in de lucht steekt voordat hij gaat serveren, om zijn tegenstander te laten weten dat de ballen verwisseld zijn voor nieuwe ballen.
Dat beeld schiet door mij heen als ik daar sta.
New Balls
Een nieuwe bal.
Elke keer weer begint de rally met ‘een nieuwe bal’. Een nieuwe mogelijkheid, een kans om te kiezen wat ik ga doen. Een kans om te kiezen hoe ik daar sta op de baan. Met lol, met mogelijkheden om anders om te gaan met wat er letterlijk op mij afkomt.
Een nieuwe bal
Een nieuwe kans
Mijn manier
Ik bepaal
Ik kies!
Zo deal je met wat er op je afkomt. Ook in het leven buiten de baan. Steeds weer. En soms is het wat moeilijker. Ik vind verliezen niet leuk en ik baal ook echt wel even naderhand maar ik heb wel van alles geprobeerd en heb ook prachtig mooie punten gemaakt. Maar daar gaat het niet om, Het gaat er om dat ik kies. Hoe ik mij wil voelen en wat ik wil denken. IK!