Van de week had ik het met vriendinnen over afvallen. Een vriendin vertelde mij dat ze over een aantal weken op vakantie gaat en graag wilt afvallen. Ze is daar al een tijdje mee bezig maar het lukt haar niet. Overdag lukt het haar goed om gezond te eten maar in de avond ligt ze op de bank en wilt ze toch een koekje bij de thee. Helaas blijft het niet bij een koekje. En baalt ze de volgende ochtend dat ze toch weer teveel heeft gegeten en start ze weer opnieuw met gezond eten.
Elke dag heeft zij dus dat gevoel. Het gevoel van falen. Want elke keer stelt zij zichzelf teleur. Keurt zij af wat ze doet. En, moet zij zichzelf de volgende dag weer oppeppen. Er weer voor gaan. Dat is bijna niet vol te houden.
Als ik er zo naar kijk, zie ik een patroon van afwijzen, van falen. Het is negatieve benadering. Terwijl als je iets wilt veranderen dan heb je motivatie nodig en positiviteit. Anders houd je je nieuwe gedrag niet vol.
Je kan doorgaan op deze manier met elke dag vallen en de volgende dag weer opstaan maar het zal niet veel veranderen omdat je steeds hetzelfde doet.
Einstein zei het al: als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.
Je moet dus iets anders gaan doen om ook ander resultaat te krijgen.
Klinkt logisch toch?
Dus je wilt afvallen. Dat doel heb je duidelijk. En dan de motivatie: blijkbaar is er iets wat je belemmert om hier helemaal voor te gaan. Iets wat maakt dat jij terugvalt in oud gedrag. Of naar de koekjestrommel doet grijpen, om even in dit voorbeeld te blijven.
En juist dat is interessant. Waarom lukt het jou niet om je nieuwe gedrag vol te houden? Waar gaat dat over?
Laten we daar nu eens even bij stilstaan.
Nu je dit zo leest, en je herkent jezelf hierin, wat voel je dan nu? Welke gevoelens komen naar boven? Is dat schaamte, verdriet, boos, bang of blij? Zoek nog eens verder. Waarom voel jij die emotie? Waar komt dat vandaan? Welke woorden kan je hier aan geven? Welke overtuiging hoort daarbij?
Gaat dat over dat je ontevreden bent over hoe jij nu bent of hoe jij het nu doet? Of dat je niet mag zijn wie je bent. En is dat iets wat jijzelf vindt of wat jij denkt dat een ander vindt?
Probeer hier eens inzicht in te krijgen. Kijk waar het vandaan komt dat jij niet helemaal je nieuwe gedrag kan aannemen.
Als je merkt dat je jezelf veel druk op legt, probeer dan wat ruimte te geven aan jezelf. Door minder streng te zijn, jezelf meer tijd geven om je resultaat te bereiken, door erover te praten met een ander. Vaak is het heerlijk om even te delen waar je mee zit, een luisterend oor of tips geven je ruimte en niet het gevoel dat je er alleen voor staat.
Ik ben benieuwd welke gevoelens of gedachten jouw belemmeren? Laat je het mij hieronder weten. Succes met creëren van ruimte.