“Jij hoeft niet perfect te zijn”, lees ik in de tekst die hoort bij het kaartje wat ik net heb getrokken uit het mooie roze kaartendeck wat hier voor mij ligt.
Er hoort een uitgebreide uitleg bij maar deze zin resoneert, zoals ze dat zo mooi zeggen. Wat betekent dat het wat met mij doet.
Ik neem je even mee in mijn hoofd en lijf:
Perfect zijn… mijmer, mijmer….
Dat probeer ik toch wel te zijn, denk ik. Of niet? Want ik ben verre van perfect, of perfectionistisch. Ik ben meer een strever. Iemand die onbewust en bewust perfect wil doen. Ik steef er dus naar.
Om perfect te zijn. Om goed te zijn en goed te doen.
In ieder geval om niet niet goed te zijn of te doen.
Zodat ik het niet verkeerd doe.
Daar ben ik meer mee bezig, denk ik. Om te zorgen dat ik het niet fout doe. Ja, dat.
Dus ik probeer het heel goed te doen zodat ik het niet verkeerd doe. Snap je het nog?
Bij het lezen van de zin: “Jij hoeft niet perfect te zijn”, ontspande ik. Ergens was ik het aan het ophouden. Onbewust bezig om het goed te doen. Om te doen wat wordt verwacht, wat hoort. Daar sta ik niet mee op maar dat is wat ik heb geleerd, heb voorgeleefd gekregen. Zo leef je.
In de laatste jaren ben ik mij hierop aan het ontwikkelen. ‘Ont’-wikkelen van deze geconditioneerde gedachten en overtuigingen.
Ik realiseer mij, door dit moment van bewustwording, dat ik het ergens nog weer meer op mijn manier mag gaan doen. Dat ik ergens nog iets aan het doen ben wat voor een ander wellicht werkt maar niet voor mij.
We kunnen als vrouwen vanuit onze zorgrol best snel in deze valkuil stappen. Herken jij dit?
Kan jij je hier ook bewust van worden, als je zo dit leest?
Waar houd jij je ‘op’?
Wat ben jij nu aan het doen wat je ‘moet’ doen omdat het moet?
En wat wil je eigenlijk in plaats daarvan het liefst doen?
Dat kan dus iets heel simpels zijn. Maar sta er eens bij stil, bij dit gevoel. Je hoeft het nog niet te veranderen maar het gaat er om dat je dit herkent.
Grappig he?
Dat je dat dus echt kan voelen.
Zo werkt het dus met meer. Je herkent ineens (echt vaak ineens) dat je een jasje aan hebt van iemand anders. Als jij het voor het zeggen had, dan zou je het namelijk anders doen.
Eerst gaan zitten en dan pas poetsen bijvoorbeeld…haha
In plaats van ‘Eerst poetsen en dan pas mag je zitten’.
Gewoon als voorbeeldje he.
Ok, dit was het inzicht van vandaag.
Ik ben benieuwd wat jij voor inzicht hebt bij de zin ‘je hoeft niet perfect te zijn’. Let me know!
Stuur mij een mail of zet het hieronder; wat ben jij aan het doen en wat wil je eigenlijk het liefst doen. Groot of klein, ik hoor het graag.
Fijne dag,
Liefs,
Mirjam