In mijn hoofd vindt van alles plaats. Ik luister naar de gedachten die het hardst roepen of nu nodig zijn. Maar het is ook een blur, een soort grote wattenbol dus misschien is dat wat ik denk helemaal niet waar.
Ik luister nu even goed. Ik zit en het is stil om mij heen. De radio aan op de achtergrond. Ik zit op de bank. En nu luister ik naar mijn gedachten en ik merk hoe ik langzaam bewuster word van mijn gevoel. Alsof ik wat indaal, alsof ik boven de aarde heb gehangen en nu een touch down maak.
Aarde aan Mirjam. Aarde aan Mirjam.
De zucht komt ook vanzelf. Een diepe zucht. Deze voelt zoo lekker.
Haaaaaa
Ik voel hoe het aanspannen en ontspannen in mijn lijf heen en weer gaat, alsof mijn lijf zegt: ‘weet je het zeker? Kunnen we echt de boel ontspannen’? Alsof ze even vergeten is hoe ze ook alweer de ontspanning kan aannemen. Ze is zoekende in deze even-niet-zo-bekende-het-is-alweer-even-geleden modus.
Jemig, wat is mijn lijf moe. Veel gevraagd en wat minder gegeven. En dat voel ik nu. Ik voel de pijntjes. De plekken die vast zitten. Ik merk de onrust in mijn hoofd. Die kan ik het beste omschrijven als ik die gillend in een achtbaan zit die maar door blijft gaan, zonder te stoppen. Vrolijk en angst wisselen elkaar af. De rust en de adrenaline voel ik ook.
En ik merk de gedachten die nu opkomen over ‘kan ik hier wel zo maar zitten en niks doen? Moet ik niet dit en moet ik niet dat’?
Ik voel ook achter al deze onrust mijn verlangen om niks te doen. Te luieren, te hangen, te zijn.
Wat is er veel anders te voelen en op te merken, als ik zo even stil zit. De tegenstrijdigheden in mijn lijf en mijn hoofd.
- voelen versus denken
- doorgaan versus niks doen
- er zijn voor anderen versus er zijn voor mijzelf
- binnen met deken versus naar buiten in de natuur
- opruimen voor meer rust versus boekje lezen in rust
Het is er allemaal.
Ik kijk en luister.
Alles is ok. Ik merk het slechts op, verder niks.
En nu kan ik kiezen. In dit moment. In elk moment. Voelen en kiezen.
Wat wil ik? Wat mag nu? Wat is nodig?
Het blijft een spel. Het spel van het leven om maar even diep te gaan :-). Aandacht voor jezelf blijven houden. Dat is de rode draad van dit spel. Van jouw leven.
Let op jezelf. Wees lief voor jezelf.
Heb een fijne dag.
X Mirjam